Χάρη στη γενναιοδωρία του φίλου μου, Scott Bogen, που μου δάνεισε το Ranger 621 του μέχρι να εμφανιστεί το νέο μου 621 στα τέλη Μαρτίου, μπόρεσα να βγω για ψάρεμα μερικές φορές από το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Ο Σκοτ κι εγώ ψάρεψαμε την περασμένη Κυριακή και Δευτέρα. Την Κυριακή, βγήκαμε από την Catawba για να δούμε αν τα κορίτσια κινούνταν ακόμα στην περιοχή. Ενώ σημειώσαμε μερικά καλά ψάρια, δεν μπορέσαμε να τσιμπήσουμε κανένα για εμάς τις πρώτες 6 ώρες κυνηγιού. Ήμασταν σε όλη τη δυτική πλευρά εκείνο το πρωί, και δεν βρήκαμε κανέναν πρόθυμο να τσιμπήσει μέχρι που μετακομίσαμε σε πιο ρηχά νερά… περίπου 20-21 πόδια.
Τραβήξαμε τα Smithwick Perfect 10’s, Bandits και Deep Husky Jerks. Πιάσαμε μόνο 3 ψάρια εκείνο το απόγευμα στο Bandits, ψηλά στη στήλη του νερού….25 πίσω σε χρυσά χρώματα χρωμίου. Τα στοκ χρώματα του Μαύρο/Χρυσό και Χάλκινο Κλόουν παράγονται για εμάς. Μάλλον θα είχαμε πιάσει ένα όριο αν δεν τα βρίσκαμε τις τελευταίες δύο ώρες ενός 8ώρου. Αλλά, και πάλι… ποιος ξέρει; Αυτά τα ψάρια έχουν ενεργοποιηθεί τη μια μέρα και σβήνουν την επόμενη μέρα, επομένως είναι μια τρελή λήψη αυτή τη στιγμή.
Τη Δευτέρα, είχαμε μόνο λίγες ώρες για ψάρεμα, αφού ο Σκοτ έπρεπε να επιστρέψει στο Ουισκόνσιν, οπότε αποφασίσαμε να πάμε ανατολικά. Πετάξαμε την εκτόξευση του Mazurik στις 6:30 και κατευθυνθήκαμε στο Cedar Point τη στιγμή που ο ουρανός άρχιζε να φωτίζεται. Ήταν ένα όμορφο πρωινό με πολύ ελαφρύ ΒΑ άνεμο, και δροσερό 40 βαθμούς. Η ανατολή του ηλίου εκείνο το πρωί ήταν όμορφη.
Κάναμε περίπου 4-5 περάσματα ακριβώς μπροστά από το Cedar Point σε 33 πόδια νερό. Τα περάσματα μας ήταν από Βορρά προς Νότο και μήκους περίπου ενός μιλίου. Καταφέραμε 5 ωραία ψάρια με το μεγαλύτερο 12 λίβρες και 30 1/2 ίντσες μήκος.
Ο Scott ανακάλυψε ένα μοτίβο που ήθελαν, όταν τίποτα άλλο δεν φαινόταν να λειτουργεί για εμάς, παρόλο που δοκιμάσαμε πολλά. Έβαλε ένα Lemon Lime Crush (πορτοκαλί λαιμό) Perfect 10 και χρησιμοποίησε ένα snap βάρος 2 oz στα 45/15. Για όσους δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ότι άφησε 45 πόδια πετονιάς, έβαλε το ελαφρύ βάρος και μετά άφησε άλλα 15 πόδια και μετά έβαλε την πλάνη Off Shore.
Τρέχαμε με ταχύτητα 0,09-1,0 μίλια/ώρα. Δοκιμάσαμε πολλά χρώματα και αυτό ήταν το μόνο που θα έπιανε ένα ψάρι εκείνο το πρωί.
Ψαρέψαμε για 3 1/2 ώρες πριν αρχίσει ο ΒΑ άνεμος και έκανε πιο κρύο. Το ψάρι φαινόταν να μας έκλεισε, οπότε αποφασίσαμε ότι ήταν καλή στιγμή να πάμε, ώστε να μπορέσει να πάρει το δρόμο της επιστροφής στο Wisco.
Ήταν διασκεδαστικό να ψαρεύω ξανά μαζί του. Έμενε εδώ και ψαρεύαμε πολύ μαζί με τον ίδιο.
Χθες, είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι 4 ωρών της τελευταίας στιγμής με τον Loren Ruzic, από το Wisco, που εργαζόταν στη Νέα Υόρκη, αλλά ταξίδευε στο MI για άλλη δουλειά, και ήθελε να σταματήσει στο δρόμο για να ψαρέψει εδώ. Ήταν στη λίστα του, οπότε παρόλο που σπάνια κάνω απογευματινό ταξίδι (γιατί θα ξέρετε πόσο νωρίς θα πάω για ύπνο…lol) το συμφώνησα.
Όπως αποδείχθηκε….Ο φίλος μου, ο Capt Kevin Swartz, δεν είχε εκπομπή χθες το πρωί, οπότε τον ρώτησα αν ήθελε να κάνει το charter μαζί μας, ώστε να έχουμε μερικές επιπλέον γραμμές στο νερό…. συμφώνησε.
Έτσι, αυτός και εγώ βγήκαμε χθες το πρωί για να ψάξουμε να βρούμε ψάρια για το απογευματινό ταξίδι. Καταφέραμε μόνο ένα ψάρι μέσα σε λίγες ώρες, οπότε τηλεφώνησα στη Λόρεν για να του πω «να εξοικονομήσει χρήματα και χρόνο», γιατί το δάγκωμα ήταν πολύ αργό. Ο Κέβιν κι εγώ είχαμε μιλήσει με αρκετούς άλλους Capt που δυσκολεύονταν επίσης, και είχαν μόνο ένα ή δύο ψάρια στο κουτί παρά τις προσπάθειές τους. Η Λόρεν είπε, «Εντάξει», και κλείσαμε το τηλέφωνο.
Περίπου 5 λεπτά αργότερα, λαμβάνω τηλέφωνο από τη Λόρεν και μου λέει, «Μπορούμε ακόμα να πάμε; Δεν με νοιάζει αν πιάσουμε κανένα ψάρι, απλά θέλω να πάω για ψάρεμα. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που ξόδεψα χρήματα για ψάρεμα, όπου δεν πιάσαμε τίποτα”. Γέλασα και είπα: «Φυσικά! Είναι τα λεφτά σου. Αν θέλεις να πας, θα σε βγάλουμε έξω». Έτσι, τον παραλάβαμε στη ράμπα Catawba στη 13:00 και κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή του πεδίου βολής. Τον πήγαμε στην τελευταία περιοχή που σημειώσαμε μερικά καλά ψάρια, ενώ ήμασταν έξω για να ψάξουμε.
Τώρα, είτε αυτά τα παιδιά ήταν καλή τύχη, είτε το ψάρι αποφάσισε να φάει επιτέλους! Στη 1:30 μ.μ. αρχίσαμε να πιάνουμε τα Black and Gold, IB Stolen και Huff Daddy (chrome) Bandits…το μαύρο και το χρυσό είναι ένα απόθεμα χρώμα και τα δύο τελευταία είναι προσαρμοσμένα χρώματα από την Domka Outdoors. Τους τρέξαμε 50-65 πίσω και κρατήσαμε την ταχύτητα στα 1,0-1,2 μίλια/ώρα.
Ψαρέψαμε μόνο για 4 ώρες και πιάσαμε 9 (10 αν μετρήσετε αυτή που πιάσαμε εγώ και ο Kevin νωρίς το πρωί)…με το μεγαλύτερο να πηγαίνει 9 λίβρες. Τα μεγαλύτερα θηλυκά απελευθερώθηκαν, χάρη στη στάση του καλού αθλητή της Λόρεν.
Ένας φίλος σε μια βάρκα κοντά μας, έπιασε ένα 11 1/2 και ένα 12 στην περιοχή επίσης, οπότε είναι καλό σημάδι ότι τα μεγάλα κορίτσια μετακομίζουν επιτέλους μέσα. Νομίζω ότι έχουμε ακόμη μερικές εβδομάδες πριν τα ψάρια είναι δυτικά των νησιών σε μεγάλους αριθμούς όμως.
Η θερμοκρασία του νερού την Κυριακή ήταν 33,6 βαθμούς και χθες έφτασε τους 37 κατά τόπους.
Λοιπόν, αυτό είναι προς το παρόν. Δεν έχω άλλη προγραμματισμένη ναύλωση μέχρι τα μέσα Μαρτίου, εκτός και αν έχουμε καλό καιρό και κάποιος ζητήσει ένα.
Έχω τις παρακάτω ημερομηνίες ανοιχτές τον Μάρτιο, αλλά μέχρι τον Ιούνιο. Κάθε μέρα τον Απρίλιο και τον Μάιο έχουν ήδη γίνει κράτηση.
Η 1η έως τις 15 Μαρτίου είναι διαθέσιμη αυτή τη στιγμή.
