Το πρώτο μου ταξίδι στο Galway ήταν γεμάτο εκδηλώσεις. Μια μεγάλη αντιπροσωπεία από το TCD κατέβηκε στο Galway για το Ιρλανδική Οικολογική Ένωσησυνέδριο για την οικολογία και την εξέλιξη. Αρκετοί διδάκτορες, μεταδιδάκτορες και καθηγητές από το Trinity μίλησαν για την έρευνά τους σε σύντομες ομιλίες 5 ή 10 λεπτών.
Το ίδιο το συνέδριο ήταν μόνο το 2nd που έγινε ποτέ από την Ιρλανδική Οικολογική Ένωση και είναι υπέροχο να βλέπεις την κοινωνία να ξεκινάει τα πράγματα τόσο δυνατά. Ένα θέμα τρεξίματος ήταν η δύναμη της Ιρλανδικής Έρευνας και το χιούμορ και η καλή θέληση που έφεραν όλα τα μέλη. Υπήρχαν συναρπαστικά εργαστήρια, συμπεριλαμβανομένου ενός ολοήμερου εργαστηρίου στατιστικών που διοργανώθηκε από τη δική μας Ruth Kelly και Andrew Jackson, εκπληκτικές ομιλίες στην ολομέλεια και ακόμη και μια αναζωογονητική βόλτα στη φύση στη μέση της ημέρας. Οι συνομιλίες του Trinity περιελάμβαναν την ιστορία του Scots Pine στην Ευρώπη, τα παράσιτα που χειραγωγούν τη συμπεριφορά που επηρεάζουν τη λειτουργία του οικοσυστήματος, τη συμπεριφορά ασβού, τα δίκτυα αλληλεπίδρασης φυτών-επικονιαστών, τη δημογραφία φυτικού πληθυσμού, την απελευθέρωση χωροκατακτητικών ψαριών και παρασίτων, την εξέλιξη της σεξουαλικής αναπαραγωγής, την επίδραση του μεγέθους του ζωολογικού κήπου σχετικά με τις επενδύσεις διατήρησης, τους πολλαπλούς στρεσογόνους παράγοντες στους θαλάσσιους μεσόκοσμους και τα χαρακτηριστικά των φυτών και τη δημογραφία υπό την κλιματική αλλαγή. Μαζί, αυτές οι συνομιλίες τόνισαν πραγματικά την τεράστια ποικιλομορφία της έρευνας που συμβαίνει στο Trinity College του Δουβλίνου.

Τελειώσαμε μάλιστα με στυλ, όταν ένας συναγερμός πυρκαγιάς διέκοψε την τελευταία ομιλία. Φτάσαμε τόσο κοντά στην επιτυχή ολοκλήρωση του συνεδρίου, αλλά αποκοιμηθήκαμε την τελευταία στιγμή (καλά, το τελευταίο διάστημα των 5 λεπτών). Αλλά οι συναγερμοί πυρκαγιάς δεν μπορούσαν να μας εμποδίσουν να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες. μαζευτήκαμε όλοι έξω για την απονομή των βραβείων. Ο Trinity τα πήγε καλά και πάλι, με τον Andrew Mooney να τιμάται ιδιαίτερα για την 5λεπτη ομιλία του „Zoos: Does Size Matter?“. Στη συνέχεια κέρδισα επίσης το βραβείο για την καλύτερη ομιλία διάρκειας 10 λεπτών για την ομιλία μου «Η αστικοποίηση διαβρώνει την οικοακουστική ποικιλομορφία και τη σταθερότητα στην Οκινάουα της Ιαπωνίας». Ξέρω ότι δεν είναι μεγάλη υπόθεση για πολλούς ανθρώπους, αλλά δεν έχω κερδίσει ποτέ κάτι τέτοιο, και ένιωσα πραγματικά υπέροχο να με αναγνωρίζουν για την έρευνά μου (ή τουλάχιστον την προθυμία μου να το φωνάξω!). Φυσικά, είδαμε και τα αξιοθέατα (και ήπιαμε τα ποτά!) του Galway και διασκεδάσαμε πολύ στην πορεία. Περίπου 13 από εμάς μείναμε σε ένα Airbnb εκεί κοντά και δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι πόσο διασκεδάζω μόλις έκανα παρέα με τους φίλους μου, συναντούσα νέους ανθρώπους και μιλούσαμε για το εκπληκτικό έργο οικολογίας και εξέλιξης που συμβαίνει στην Ιρλανδία και πέρα από αυτήν.
______________
Σχετικά με τον Συγγραφέα
Ο Sam Ross είναι διδάκτορας στην ερευνητική ομάδα του Ian Donohue στο Τμήμα Ζωολογίας του Trinity College του Δουβλίνου. Η έρευνά του επικεντρώνεται στις επιπτώσεις της παγκόσμιας αλλαγής στην οικολογική σταθερότητα. Μάθετε περισσότερα για την έρευνά του εδώ:
Ιστοσελίδα | https://srpjr.wordpress.com/
Twitter | @SamRPJRoss
Πύλη Έρευνας | Προφίλ
Google Scholar | Προφίλ
Linkedin | Προφίλ
ORCID | 0000-0001-9402-9119