Πάει καιρός που έγραψα στο blog, οπότε σκέφτηκα αφού είχα λίγο ελεύθερο χρόνο μετά το σημερινό ταξίδι, να μοιραστώ μαζί σας το σημερινό ταξίδι.
Δεν χρειάστηκε να συναντήσω το πλήρωμά μου στο Catawba State Park μέχρι τις 6:45, οπότε έφτιαξα μερικά μπράουνις στις 4 το πρωί…. Παρεμπιπτόντως, η σοκολάτα στο σπίτι είναι ένας ευχάριστος τρόπος για να ξυπνήσω!
Φόρτωσα το σκάφος με το ψυγείο για την πέρκα και άλλα πράγματα και έφυγα από το σπίτι στις 5:20. Έκανα μερικά τηλεφωνήματα ψάχνοντας για γυαλιστερά, αλλά το μόνο που μου είπαν ότι είχε κάποιος ήταν Goldies, έτσι έβαλα το Hi Way δόλωμα για ψιλόμουρες και πάγο.
Άρπαξα ένα σάντουιτς πρωινού από το Big Bopper’s και κατευθύνθηκα προς τη ράμπα λίγο νωρίς… 1/2 ώρα για την ακρίβεια. Έτσι, αφού ετοίμασα το σκάφος για καθέλκυση, κάθισα στο ήσυχο πάρκο της Δευτέρας το πρωί και απόλαυσα αυτό το σάντουιτς.
Το πλήρωμά μου με τον Ben Welch και τον φίλο του Mike, εμφανίστηκαν στην ώρα τους στις 6:45, οπότε ήμασταν στο νερό και ξεκινήσαμε στις 7 το πρωί. Το σχέδιό μας ήταν να ξεκινήσουμε με την πέρκα και μετά να πάμε να ψάξουμε για λίγο walleye, αν περίσσευε καιρός μετά την πέρκα.
Κατευθύνθηκα κατευθείαν στο σημείο όπου βρισκόμουν την προηγούμενη μέρα και στήθηκα. Ήμασταν περίπου 2 μίλια ΒΔ της ράμπας, οπότε ήταν πολύ σύντομη διαδρομή. Δεν ήμασταν πολύ εκεί, πριν πιάσω το πρώτο πράσινο και χρυσό καλούδι από τα βάθη, που μας έλεγε ότι ήταν εκεί κάτω.
Ο Μπεν άρχισε να τραβάει και αυτός την πέρκα, αλλά ο Μάικ πάλευε στην άλλη πλευρά του σκάφους να γαντζώσει τους μικρούς λάτρεις. Δάγκωναν, αλλά περισσότερο τους τάιζε παρά τους έπιανε. Τον πειράζαμε και ήταν καλός αθλητισμός γι‘ αυτό. Τελικά έγινε καλύτερος σε αυτό και βοήθησε να γεμίσει και το ψυγείο.
Πιάσαμε το 90άρι μας μέσα σε τρεις ώρες, οπότε ήρθε η ώρα να πάμε να ψάξουμε για λίγο walleye.
Οι πληροφορίες που είχα πάρει από έναν άλλο καπετάνιο το πρωί, δεν τους έλεγαν πολύ καλά σήμερα, απ‘ ό,τι μπορούσα να ακούσω στο ραδιόφωνο. Έτσι, αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε προς την περιοχή στη δυτική πλευρά του γλάρου και να τραβήξουμε κάτι πίσω από τις σανίδες Off Shore. Τους έδωσα να επιλέξουν να ψαρέψουν είτε με ιμάντες ερπυστριοφόρου είτε με δολώματα μανιβέλας Bandit….διάλεξαν τα λουριά ερπυστριοφόρου. Έτσι βγήκαν τα σκουλήκια για το παγωμένο μπάνιο τους.
Τρέξαμε #6 λουριά λεπίδων Colorado, με ενσωματωμένα βάρη 1 oz, στα 1,3-1,5 mph. Καταλήξαμε με πολλά ψιλοκομμένα ή κλεμμένα ερπυστριοφόρα ερπυστριοφόρα ερπύστρια και τρεις μικρούς τρώγους walleye στο ψυγείο για να δείξουμε τις προσπάθειές μας.
Το Humminbird έδειξε ένα σωρό ωραία σημάδια στο κάτω μέρος….ΝΔ του Γλάρου, σε 41-42′ νερό, οπότε θα επιστρέψω εκεί το πρωί με τον Ben και τον Mike, για να δω αν αυτά είναι κουρνιά ή μόνο ένα μάτσο μικρό walleye. Ελπίζω πραγματικά να είναι πέρκα!!
Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν….
Capt Juls
